Jest to temat, który prawie zawsze wywołuje reakcje: kolczyki u niemowląt. Niektórzy uważają, że jest to urocza i niewinna tradycja, podczas gdy inni uważają, że jest to niepotrzebne, a nawet nieco żałosne. W niektórych krajach jest to całkiem normalne, że dzieci otrzymują kolczyki już w pierwszych miesiącach życia, podczas gdy w innych kulturach dzieje się to później - lub wcale. Ale co z zaletami i wadami? I co na ten temat mówią lekarze? Czas przyjrzeć się temu tematowi ze wszystkich stron.
Znaczenie kulturowe i osobiste
W wielu kulturach kolczykowanie dzieci jest tradycją trwającą od pokoleń. Na przykład w Hiszpanii, Włoszech i niektórych częściach Ameryki Południowej bardzo często dziewczynki otrzymują kolczyki tuż po urodzeniu. Tam jest to często postrzegane jako część tożsamości lub znak miłości i troski.
W Holandii jest to mniej powszechne, ale wciąż nierzadkie. Niektórzy rodzice uważają to za piękne, postrzegają to jako rodzinny zwyczaj lub chcą, aby ich dziecko nie musiało później pamiętać, jakie to uczucie mieć przekłute dziurki. Ponieważ tak, w przypadku dziecka istnieje prawdopodobieństwo, że nie będzie ono świadomie pamiętać o późniejszym założeniu kolczyków.
Co mówią lekarze i specjaliści?
Z medycznego punktu widzenia nie ma ścisłych zakazów zakładania kolczyków niemowlętom, o ile odbywa się to w sposób higieniczny i bezpieczny. Mimo to, wielu lekarzy woli poczekać, aż dziecko będzie na tyle dorosłe, by samodzielnie podjąć decyzję. W końcu dziecko nie ma zdania na temat biżuterii, a niektórzy rodzice uważają, że właśnie na to należy poczekać.
Istnieje również niewielkie ryzyko infekcji, reakcji alergicznych lub rozerwania płatka ucha. Niemowlęta mają wrażliwą skórę, przez co mogą szybciej reagować na niektóre metale. Dlatego zawsze zaleca się wybieranie materiałów hipoalergicznych, takich jak stal chirurgiczna, tytan lub 14-karatowe złoto.
Strona praktyczna
Jako rodzic musisz zwracać szczególną uwagę na pielęgnację po założeniu kolczyków. Oznacza to codzienne czyszczenie, obracanie kolczyka i upewnianie się, że dziecko nie ciągnie za płatek ucha. Może to być wyzwaniem, ponieważ dzieci odkrywają świat swoimi małymi rączkami - a czasami zdecydowanymi ruchami ciągnącymi.
Rozsądnie jest również nosić kolczyki nieprzerwanie przez co najmniej sześć tygodni po przekłuciu lub wystrzeleniu, aby umożliwić prawidłowe zagojenie się otworu. W tym okresie bardzo ważne jest, aby dziecko nie znalazło się w sytuacji, w której zaczepi się o kolczyki.
Argument bólu
Powszechnym kontrargumentem jest to, że zakładanie kolczyków jest bolesne i niesprawiedliwe jest narażanie dziecka na to bez konieczności. Sam ból trwa krótko, ale dla niektórych pozostaje kwestią zasady: jeśli coś jest wyłącznie ozdobą, dlaczego pozwalać dziecku na przekłucie?
Z drugiej strony, zwolennicy twierdzą, że niemowlę zapomina o tym doświadczeniu szybciej niż starsze dziecko. Podczas gdy sześciolatek może czasami denerwować się przez kilka dni przed założeniem kolczyków, dziecko nie ma pojęcia, co się stanie i nie ma długoterminowej pamięci o tym wydarzeniu.
Alergie i wybór materiałów
Ważną kwestią do rozważenia jest prawdopodobieństwo wystąpienia reakcji alergicznych. Na przykład, niektóre dzieci silnie reagują na nikiel, który może powodować zaczerwienienie, obrzęk i swędzenie. Dlatego ważne jest, aby od samego początku wybierać kolczyki wykonane z hipoalergicznego materiału. Stal chirurgiczna, tytan i złoto to popularne wybory.
Upewnij się również, że zapięcie jest bezpieczne. Zbyt luźne zapięcie może spowodować, że kolczyk wypadnie i znajdzie się w ustach dziecka, stwarzając ryzyko zadławienia. Zbyt ciasne zapięcie może spowodować podrażnienie skóry.
Higiena i pielęgnacja
Każdy, kto decyduje się na założenie kolczyków dziecku, powinien zwrócić szczególną uwagę na higienę. Należy wybrać sprawdzonego jubilera lub piercera, który pracuje na sterylnym sprzęcie. Po założeniu ważne jest, aby codziennie czyścić uszy specjalnym płynem antyseptycznym i delikatnie obracać kolczyk, aby zapobiec jego utknięciu.
Należy również zachować ostrożność podczas kąpieli lub pływania. Chociaż dzieci często nie wchodzą jeszcze do chlorowanej wody, brudna woda może spowodować infekcję, jeśli dziura nie została jeszcze w pełni zagojona.
Względy emocjonalne i etyczne
Dla wielu rodziców dyskusja ta obraca się nie tylko wokół argumentów medycznych lub praktycznych, ale także etycznych. Czy jako rodzic możesz decydować za swoje dziecko o noszeniu biżuterii, gdy ono samo jeszcze tego nie rozumie?
Zwolennicy mówią: rodzice nieustannie podejmują decyzje w imieniu swojego dziecka - od ubrań po jedzenie - a kolczyki są tylko częścią tego. Przeciwnicy, wręcz przeciwnie, mówią: biżuteria nie jest koniecznością, więc pozwól dziecku wybrać dla siebie, gdy będzie starsze.
Czynnik mody
Niektórzy rodzice uważają, że kolczyki są po prostu piękne dla dzieci. Małe guziczki lub ząbki mogą nadać uroczy wygląd. Widać to również w fotografii dziecięcej: zdjęcia noworodków z subtelnymi kolczykami są popularne.
Inni, wręcz przeciwnie, uważają to za rozpraszające i niepotrzebnie „dorosłe" dla dziecka. Jest to więc kwestia gustu - a gust jest po prostu osobisty.
A jeśli później będziesz tego żałować?
Praktyczną zaletą jest to, że dziurki w płatku ucha często zrastają się z powrotem po zaprzestaniu noszenia kolczyków, zwłaszcza jeśli zostały one założone w młodym wieku. Niemniej jednak, niewielka blizna czasami pozostaje widoczna. Dlatego rodzice, którzy mają wątpliwości, często wolą poczekać, aż dziecko samo poprosi o kolczyki.
Wskazówki, jeśli zdecydujesz się na kolczyki dla dziecka
- Zawsze wybieraj uznanego jubilera lub piercera, który ma doświadczenie z niemowlętami.
- Wybierz materiał hipoalergiczny, taki jak stal chirurgiczna, tytan lub 14-karatowe złoto.
- Zapewnij bezpieczne zamknięcie, które nie może się poluzować
- Codziennie czyść uszy płynem antyseptycznym
- Delikatnie przekręć kolczyk, aby uniknąć zaczepienia.
- Unikaj pływania, dopóki dziura nie zostanie w pełni wyleczona.
- Zwróć uwagę na oznaki zaczerwienienia, obrzęku lub ropy - może to wskazywać na infekcję.
Podsumowując
Kolczyki u niemowląt to temat, co do którego zdania są bardzo podzielone. Niektórzy postrzegają je jako miłą tradycję lub uroczą ozdobę, inni uważają je za niepotrzebne lub nawet niewłaściwe. Nie ma uniwersalnej dobrej lub złej odpowiedzi - ostatecznie jest to osobisty wybór rodziców, o ile odbywa się to w sposób bezpieczny i higieniczny.
Niezależnie od tego, czy jesteś za, czy przeciw, jedno jest pewne: jest to temat, który zawsze wywołuje rozmowy. I być może na tym polega jego piękno - że nadal rozmawiamy ze sobą o tym, co uważamy za ważne dla naszych dzieci. Co o tym sądzisz? Daj nam znać w komentarzach!
